Zapalenie gruczołu krokowego jest jednym z najczęstszych problemów urologicznych u mężczyzn w każdym wieku. Wśród przyczyn zapalenia gruczołu krokowego dominują bakterie i wirusy.
Co to jest bakteryjne zapalenie gruczołu krokowego?
Obecnie w klasyfikacji wyróżnia się kilka postaci bakteryjnego zapalenia gruczołu krokowego:
- Ostre zapalenie prostaty.Główną cechą choroby jest nasilenie objawów klinicznych i skarg pacjenta, a także odchylenia w testach laboratoryjnych. Ale pomimo ostrej postaci rokowanie jest korzystne. W większości przypadków możliwe jest pełne odzyskanie. Oczywiście tylko przy prawidłowej diagnozie i leczeniu. A dzięki profilaktyce choroba może już o sobie nie przypominać.
- Postać podostra.Występuje, gdy na tle objawów ostrej choroby pacjent ucieka się do samoleczenia lub początkowo nie kończy całkowicie przepisanego kursu leczenia. W niektórych sytuacjach może to być początkowo niewłaściwa taktyka leczenia. W efekcie znaczna część objawów stopniowo zanika, ale niektóre objawy (zaburzenia oddawania moczu, pogorszenie funkcji seksualnych, dyskomfort w okolicy narządów płciowych) mogą się utrzymywać i powodować niedogodności. Jeśli choroba nie zostanie podjęta na czas, choroba staje się przewlekła z częstymi zaostrzeniami. W zależności od cech infekcji możliwy jest również początkowy rozwój podostrej postaci choroby.
- Przewlekły typ choroby.Niemal zawsze przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego jest chorobą zaniedbaną, nieleczoną lub niewłaściwie leczoną. Większość objawów stale powoduje odczuwalny dyskomfort. Wszelkie niekorzystne warunki szybko powodują zaostrzenie z pogorszeniem stanu.
Ostre bakteryjne zapalenie gruczołu krokowego
Choroba zawsze zaczyna się ostro i szybko się rozwija. Początkowo zachodzi ogólna reakcja temperaturowa, która często osiąga wartości powyżej 38, 5 stopnia. Niemal natychmiast pojawiają się zaburzenia dyzuryczne (częste, utrudnione oddawanie moczu małymi porcjami, nagła (nagła) potrzeba oddania moczu, osłabienie strumienia moczu, a czasem aż do całkowitego zatrzymania moczu).
Bardzo ważnym objawem jest ból krocza, pachwiny, moszny, podbrzusza. Jeśli początkowo ból towarzyszy tylko procesowi oddawania moczu, po pewnym czasie może stale denerwować, w tym w spoczynku. Oprócz objawów bólowych pacjent ma zmniejszenie pożądania seksualnego i pogorszenie erekcji.
To właśnie z tymi objawami bakteryjnego zapalenia gruczołu krokowego pacjent trafia do specjalisty urologa. Lekarz zleca badania krwi i moczu, w większości przypadków może to wystarczyć. W przypadku braku silnego bólu wydzielinę prostaty można pobrać do badania mikroskopowego.
W ostrej postaci choroby charakterystycznym objawem będzie silny ból podczas badania cyfrowego. Jednocześnie nie wykonuje się masażu prostaty ze względu na ryzyko wywołania rozprzestrzeniania się infekcji.
Urolog stawia diagnozę na podstawie badań laboratoryjnych i skarg pacjentów. Następnie przepisuje leczenie, które zwykle obejmuje:
- Terapia antybiotykowa lekami o szerokim spektrum działania. Jeśli istnieją dane dotyczące wrażliwości drobnoustrojów, możliwe jest dobranie bardziej skutecznych antybiotyków dla pacjenta.
- Środki przeciwbólowe można przepisywać w postaci tabletek oraz w postaci czopków doodbytniczych do stosowania miejscowego. Z silnym zespołem bólowym często są łączone.
- Środki przeciwskurczowe i leki poprawiające odpływ moczu.
- Preparaty miejscowe mające na celu aktywację mechanizmów odpornościowych. Jednymi z najczęściej przepisywanych są preparaty z ekstraktem z tkanek gruczołu krokowego, które stymulują miejscową odporność i odporność, ponieważ zawierają organotropowe, biologicznie czynne cząsteczki.
Ta lista środków terapeutycznych, po której następuje przestrzeganie zaleceń lekarskich i profilaktyka, gwarantuje całkowite wyzdrowienie.
Podostre zapalenie prostaty
Forma podostra na początkowym etapie nie różni się od ostrej. Powstaje jednak z powodu niepełnego lub przerwanego leczenia. Jednocześnie czujność pacjenta usypia fakt, że ustępują najostrzejsze objawy, takie jak gorączka, która najczęściej znika całkowicie. Ale inne objawy - zaburzenia dyzuryczne, zaburzenia w sferze intymnej, ból lub dyskomfort w życiu codziennym - pozostają, choć z minimalnymi objawami. Stopniowo pacjent przyzwyczaja się do nie zwracania na nie uwagi.
Ciągły powolny proces stopniowo przeradza się w przewlekły. Bardzo często każde osłabienie układu odpornościowego prowadzi do zaostrzenia procesu wraz z rozwojem obrazu klinicznego. Leczenie podostrego zapalenia gruczołu krokowego opiera się na:
- Terapia antybiotykowa z obowiązkowym określeniem wrażliwości drobnoustrojów.
- Środki przeciwbólowe i najczęściej o długim okresie działania.
- Środki przeciwskurczowe i leki poprawiające odpływ moczu. W takim przypadku potrzebne są dłuższe kursy, ponieważ niektóre zmiany są trudne do odwrócenia.
- Preparaty do stosowania miejscowego z aktywacją lokalnych immunologicznych i organotropowych mechanizmów oporności. Jednym z najczęściej przepisywanych są preparaty zawierające wyciąg z tkanki prostaty.
Niezwykle ważne jest, aby podostre zapalenie gruczołu krokowego zakończyło przebieg leczenia i sumiennie przestrzegało wszystkich niezbędnych zaleceń. W takim przypadku istnieje szansa na wyleczenie choroby i zapobieżenie jej przejściu do postaci przewlekłej, której nie będzie można się pozbyć.
Przewlekłe zapalenie gruczołu krokowego
Ta kliniczna postać choroby może przebiegać na różne sposoby. Wraz z zaostrzeniem obraz kliniczny staje się podobny do ostrej postaci zapalenia gruczołu krokowego, a poza zaostrzeniem stale obecne są minimalnie wyraźne objawy.
Wiodące objawy bakteryjnego zapalenia gruczołu krokowego w okresie remisji:
- Zaburzenia dysuryczne. Najczęściej są one reprezentowane przez zmniejszenie prędkości strumienia moczu w postaci powolnego osłabionego strumienia. Nie ma uczucia całkowitego opróżnienia pęcherza. Charakterystyczna jest częsta potrzeba oddawania moczu małymi porcjami, zwłaszcza w nocy - objaw ten nazywa się nokturią.
- Naruszenia sfery intymnej. W takim przypadku podczas stosunku występuje dyskomfort, można również zaobserwować ból podczas wytrysku. Ważnym objawem choroby jest pogorszenie jakości erekcji, a także zmniejszenie zdolności do poczęcia, aż do całkowitej bezpłodności.
- Zespół przewlekłego bólu. Jest stale obecna, obniżając jakość życia człowieka i negatywnie wpływając na jego aktywność i zdolność do pracy. Jednocześnie czynniki takie jak hipotermia, aktywność fizyczna, stres często nasilają ból.
W przypadku zaostrzenia choroby przewlekłej leczenie bakteryjnego zapalenia gruczołu krokowego nie różni się od leczenia postaci ostrych lub podostrych:
- Terapia antybiotykowa z obowiązkowym określeniem wrażliwości drobnoustrojów wywołujących stan zapalny.
- Środki przeciwbólowe i najczęściej o długim okresie działania.
- Środki przeciwskurczowe i leki poprawiające odpływ moczu. Często potrzebne jest długotrwałe przyjmowanie w odpowiednio dużych dawkach, ponieważ istniejące zmiany są praktycznie nieodwracalne i trwałe. Głównym zadaniem w tym przypadku jest zmniejszenie nasilenia zjawisk dysurycznych.
- Leki na bakteryjne zapalenie gruczołu krokowego o działaniu miejscowym z organotropowym i organoprotekcyjnym mechanizmem oporności. Jednym z najczęściej przepisywanych leków są produkty z ekstraktem z tkanek gruczołu krokowego.
Właściwe zapobieganie wszelkim formom bakteryjnego zapalenia gruczołu krokowego
W chwili obecnej eksperci rozpoznają trzy główne obszary profilaktyczne, które pomagają początkowo zmniejszyć ryzyko choroby, a w jej postaciach przewlekłych zmniejszają częstotliwość zaostrzeń i ich nasilenie. Osiąga się to poprzez zmniejszenie wpływu czynników ryzyka, takich jak:
- Stagnacja krążenia krwi w tkankach gruczołu z nieregularną aktywnością seksualną;
- Częsta zmiana partnerów podczas stosunku bez zabezpieczenia;
- Długa przerwa w życiu seksualnym lub nadmierna, wyniszczająca aktywność seksualna;
- Szorstka mechaniczna stymulacja cewki moczowej, szczególnie niebezpieczna z powodu mikrotraumatyzacji i bezpośredniej infekcji bakteryjnej;
- Hipotermia ogólna i lokalna;
- Niska aktywność fizyczna i przeważnie siedzący tryb życia;
- Wyczerpanie fizyczne, wyczerpująca aktywność fizyczna;
- Traumatyzacja narządów płciowych.
Profilaktyka pierwotnamające na celu zapobieganie występowaniu choroby. Ważną rolę odgrywa tu dbanie o higienę osobistą i intymną, normalizację aktywności fizycznej i seksualnej, unikanie sytuacji stresowych i hipotermii krocza.
Profilaktyka wtórnamający na celu najpełniejsze wyleczenie procesu zakaźnego. Najlepszy wynik to całkowite wyzdrowienie. Im trafniej dobrane jest leczenie i im bardziej mężczyzna jest odpowiedzialny za wywiązywanie się z zaleceń lekarza, tym większe prawdopodobieństwo całkowitego wyzdrowienia.
Profilaktyka trzeciorzędowabakteryjne zapalenie gruczołu krokowego jest konieczne w sytuacjach, gdy choroba przybrała już postać przewlekłą. Jego głównym celem jest zapobieganie występowaniu zaostrzeń choroby.
Nie zawsze wszystkie powyższe środki zapobiegawcze mogą zapewnić pełną ochronę przed zaostrzeniem. Ostatnio pojawiły się i są aktywnie stosowane leki podnoszące poziom odporności lokalnej. Zwiększa to odporność tkanki prostaty. Niektóre preparaty są pochodzenia roślinnego. Działają one dzięki roślinnym analogom związków hormonalnych. Jednak stopień efektywności tych funduszy jest nadal badany i nie do końca udowodniony.
Bardziej merytoryczną bazę dowodową mają preparaty na bazie ekstraktów tkankowych zwierząt. Związki organiczne, które są całkowicie odpowiednie dla organizmu człowieka. Wśród nich najczęściej przepisywane są czopki i ampułki z ekstraktu bydlęcej tkanki prostaty. Mają udowodniony poziom skuteczności klinicznej w zmniejszaniu ryzyka negatywnego wpływu na prostatę. Podczas korzystania z tych funduszy następuje wzrost rezerw ochronnych samego gruczołu. Ponadto wzrasta odporność, a prostata otrzymuje niezbędne biologicznie aktywne cząsteczki. W ten sposób uzyskuje się wzmocnienie w „punkcie minimalnego oporu".